Berlijn

Daar zijn we weer. Na een paar ontzettend leuke dagen. Berlijn was geweldig, ik heb er te gekke dingen mee mogen maken en ik wil nu alweer terug.

Woensdagnacht bracht mijn moeder me naar school en om 00:30 was het eindelijk zover, we waren onderweg. Ik zat naast Gerben en we hadden nogal moeite met slapen. Man man man, net als vorig jaar toen we naar Parijs gingen, lukte slapen niet echt goed. Wel hebben we een hele gezellige busreis gehad hoor, dat was het probleem niet. Maar als je dan om 07:00 uur hartstikke brak aankomt in Berlijn was iets meer slaap lekker geweest. Je moet namelijk nog de hele dag.

Voordat we naar Berlijn gingen hadden we in groepjes een heel programma gemaakt met wat we gingen doen, maar als je daar dan bent hou je je er echt niet meer aan. Sorry voor de leraren die mee waren en dat nog niet wisten, maar echt geen enkel groepje hield zich eraan. Het is ook veel lekkerder om gewoon rond te lopen en niet zo te letten op de tijd. Natuurlijk stonden er dingen op het programma die we per se wilden zien en ook wel hebben bekeken.
  De eerste dag wilde ik ontzettend graag naar Flughafen Tempelhof, een vliegveld die gebouwd is in de Tweede Wereldoorlog en nu niet meer gebruikt wordt. Samen met een leraar (die niet eens meeging) had ik van alles uitgezocht en foto’s bekeken. Ik was dus best wel een beetje nerveus, na al die tijd foto’s kijken ging ik het dan eindelijk met mijn eigen ogen zien. We stapten uit de metro en ik voelde de kriebels. Eenmaal daar viel het echt ontzettend tegen. Echt niet chill. Er stond een gigantisch hek om het deel waar ik juist zo benieuwd naar was. Wel hebben we er even lekker in de zon gezeten. En ook ben ik wel een beetje trots op de panoramafoto die ik maakte, hij pakte beter uit dan verwacht. Het wordt nu gebruikt als een park, je kunt er over de vliegbanen skeeleren en fietsen en op het gras picknicken. Wel leuk, maar ik had vette dingen verwacht.

Gelukkig heb ik nog veel meer dingen bekeken hoor.

‘s Avonds mochten we met begeleiding nog de stad in. De eerste dag konden we kiezen tussen de Fernsehturm en het Champions League festival, die plaatsvond bij de Brandenburger Tor. Ik koos na lang twijfelen toch voor de Fernsehturm, ik was toch wel erg benieuwd naar het uitzicht. Het was het zeker waard.

Na een nachtje in het hotel stapte ik lekker even onder de douche, heerlijk van die ochtend-in-het-hotel-douches. Lekker ontbijten en toen gingen we weer door. Met de hele groep gingen we naar Sachsenhausen, wat in de Tweede Wereldoorlog een werkkamp was. Samen met Gerben slenterde ik door het kamp. Ik had gedacht dat je er wel gave foto’s kon maken, maar eenmaal daar gaat er zoveel door je heen dat ik niet echt de neiging had om foto’s te maken (al heb ik er wel een paar). Het is zo heftig wat daar allemaal is gebeurd. Hier heb ik ook als laatst van de hele trip foto’s gemaakt.

Daarna werd weer het hele programma omgegooid. Om drie uur had ik met Gerben en Anne-Jan afgesproken bij Sea Life, een soort dolfinarium daar, maar dan nog veel vetter. Hier heb ik geen foto’s gemaakt, maar gewoon lekker genoten van de middag.
En het was zoooo warm. Na Sea Life zijn we naar de Fernsehturm gelopen en hebben we onze schoenen uit gedaan, om vervolgens in de fontein te gaan staan. Heerlijk even je voeten laten afkoelen. Daar zaten we dan met z’n drieën met onze voetjes, de rest van de middag, in het water.
Na een broodje bij Subway was het tijd om de groep maar weer eens op te zoeken. Met z’n allen hadden we afgesproken bij de Gedächtniskirche. Veel te laat kwamen we er aan, de reis met de metro was vreselijk. Het was extreem warm, zweterig en druk. Eenmaal weer aangesloten bij de groep was het alweer tijd voor een avondprogramma. We konden kiezen tussen KaDeWe (een groot winkelcentrum) en Sonycenter. Hoe graag ik ook een keer na KaDeWe wilde, besloot ik naar Sonycenter te gaan. Ik had geen moed meer om te shoppen en bij Sonycenter kun je zo lekker genieten op terrasjes. Al hebben we toen gewoon lekker met z’n allen op een grasveldje naast Sonycenter gelegen, het was heeeerlijk.

Daarna was het alweer tijd om de bus op te zoeken en naar Nederland te vertrekken. Er werden nog wat films gekeken en weer hadden Gerben en ik wat moeite met slapen. Al is het hem toch beter gelukt dan de heenweg. Dat kan ik van mezelf nog niet helemaal zeggen.
Zaterdagochtend waren we om 06:00 weer op school, mijn vader kwam me ophalen en ik was thuis. Ook wel weer lekker hoor. Na een uurtje slaap stapte ik weer in de trein, op weg naar Arnhem voor de EO-Jongerendag 2015. Hartstikke brak zaten we in de trein, maar we hebben het gewoon gedaan. Als je daar dan bent voel je de vermoeidheid ook niet zo goed meer. We gingen gewoon weer helemaal los, alsof we superveel slaap hadden gehad. Wel voelde ik het in de pauze een beetje, gelukkig heb ik toen -middenin het stadion- nog even een dutje kunnen doen, haha. Ik ben echt zo’n persoon die overal wel kan slapen als ze écht echt moe is.
Het was een hele gave dag. Wel was ik zondag een beetje kapot. Rond 17:00 zat ik aan mijn ontbijt, haha!

Waren er van jullie nog mensen op de EO-Jongerendag die ik niet gezien heb?

Liefs,
Nienke