We mogen dan al wel weer even terug zijn, maar het is nooit te laat voor een bende aan vakantiefoto’s toch? Een weekje geleden zaten Leonie en ik namelijk nog in het prachtige Portugal. Traditiegetrouw flanste ik een videootje in elkaar, gewoon voor de leuk. De afgelopen jaren was dat ook mijn enige reden nog om camera’s mee te nemen op reis, maar dit jaar wilde ik ook heel graag weer voor de foto’s gaan. Dus dat deden we.
Eeeeeindelijk was het moment daaaar; ik werd opgehaald door Leonie en haar vader en daar gingen we. Op naar Eindhoven Airport. Het vliegveld in Eindhoven is zo klein, kan haast niks misgaan (en dat is het al eens gegaan, trust me).
En dan kom je in Porto aan, schijnt de zon en blijken alle foto’s die je vooraf op internet zag echt te zijn. De huizen zijn écht allemaal zo gekleurd. Fun fact: Dit is omdat Porto vroeger een vissersstadje was en als je als visser een blauwe boot had, woonde je ook in een blauw huis. Zo kon men huis en boot bij elkaar zoeken. Tegenwoordig trekt het vooral veel toeristen die er foto’s van of mee willen. Zo ook wij..
Living the influencerslife hoor.. Toch niet helemaal ons talent, maar het ging naarmate het reisje beter, no worries.
Er waren meerdere mensen geweest die me vooraf hadden verteld dat je in Porto zo lekker kan eten en niks bleek minder waar. Met mijn enorme liefde voor ontbijtachtige-dingetjes kon ik me hier echt prima vermaken. Het trok Leonie minder, maar ik geniet hier zo van. Echt om de drie pandjes zat een bakkertje en als er links van de weg één zat.. dan moest die rechts uiteraard ook één zitten. Overal verkochten ze hetzelfde, dat wel. Maar met een beetje goed zoeken, kwamen we ook bijzondere tentjes tegen zoals deze, waar we een ontbijtbuffetje konden doen.
We.. Ik dacht dat het een goed plan was om fietsen te huren, om de stad mee te verkennen. Leonie was van te voren al niet helemaal fan van dat idee, maar ik wist haar over te halen en huurde van maandag tot vrijdag twee fietsen. Al gauw kwamen we erachter dat dat inderdaad niet mijn meest tactische set was, want fietsen doen ze in Porto niet en ze vinden het dus ook niet leuk als zo’n stelletje toeristen dat wel even komt doen. Daarnaast is naar beneden fietsen echt heerlijk, maar wie naar beneden gaat moet helaas ook weer terug omhoog. Kortom: We sleepten ze maar met ons mee, maar echt een pretje was het toch niet. Inschattingsfoutje, kan gebeuren. We hebben er op dinsdag nog een rondje langs de boulevard mee gedaan, want dat was wel heel erg goed te doen en toch te ver om te lopen. Daarna hebben we ze toch maar weer ingeleverd en waren we blij dat we er weer vanaf waren.
De Ponte de Luís I, niet te missen in Porto. Nee serieus, je ontkomt er niet aan. Dat ding is gigantisch en echt een must-see. Porto kent 6 bekende bruggen, waarvan wij er welgeteld één kenden, namelijk deze. Je kunt hem bovenlangs en onderlangs betreden. Hier namen we hem bovenaf, voor het uitzicht… Waarvan ik er letterlijk nú achterkom dat ik daar geen foto van heb, domper.
Geen zorgen, het uitzicht staat er wel op hoor. Alleen niet genomen vanaf de Ponte de Luís, want die staat er ook nog bij op.
Ik zei het al even, eten kun je als geen ander in Porto, maar ook aan drankjes ontkom je niet. Van ‘s ochtends vroeg tot ‘s avonds erg laat zit men hier aan de Port, sangria en cocktails. Toen we ‘s avonds na ons toetje nog een kopje koffie of thee wilden bestellen werden we raar aangekeken, dat kan immers alleen bij het ontbijt. Niet dat we enig problemen hadden met het drinken van wat cocktails, begrijp me niet verkeerd hoor. Ze weten als geen ander hoe je een goed mixje maakt.
De welbekende blauwe tegeltjes; ook wel azulejos genoemd. Je ziet het overal en er zijn een aantal bekende gebouwen die er volledig mee bedekt zijn. Omdat we niet wisten welk van deze gebouwen het mooist moest zijn besloten we op dag één maar gewoon alle bekende delfstblauwe (geef toe, wel een beetje toch?) ‘must-sees’ af te gaan, zodat we zeker wisten dat we de mooiste ook zagen. Dat bleek uit eindelijk deze te zijn, de Capela Das Almas, een klein kerkje op een hoek van de straat midden in het centrum van Porto. De nodige Instagramkiekjes werden genomen en toen gingen we verder naar de volgende.
Want ook dit ‘gebouw’ kon er wat van. Eigenlijk is dit gewoon het centraal treinstation in Porto, São Bento. Het liep hier vol met mensen, maar ik had het idee dat weinig van deze mensen (waaronder wijzelf), ook daadwerkelijk voor het treinreizen kwam. Over het algemeen kwamen de meesten hier toch binnen om foto’s te maken en liepen ze daarna weer naar buiten.
De boulevard was toch ook wel een beetje de place-to-rondhangen hoor. Heerlijk om hier langs het water te slenteren, te genieten van alle straatartiesten, leuke kraampjes met handgemaakte sieraden en tot slot ontdekten we ook nog een mini ijskar waar de (van instagram weet je wel) welbekende ice rolls gemaakt werden. Leonie en ik kozen voor oreo met aardbeiensmaak en het was echt buitengewoon lekker. Mocht je ooit in Porto zijn, dit kraampje (eigenlijk in Porto Gaia, want aan de andere kant van de rivier) tegenkomen en in zijn voor ijs dan raden we je dit enorm aan. Het is niet alleen heel lekker ijs, het is ook gewoon superleuk om te zien hoe het gemaakt wordt.
Toen Leonie en ik elkaar even op de foto zetten langs het water, voordat we onze fietstocht richting het strand gingen beginnen, was er een lieve visser die vroeg of hij ook een foto van ons samen moest maken. We keken elkaar aan en beseften dat er van andere reisjes eigenlijk nooit foto’s van ons twee samen zijn gemaakt en besloten dat dat wel een leuk idee was. Ik gaf de beste meneer mijn telefoon en ging naast Leonie zitten, waarnaar hij mijn telefoon echt helemaal shots en scheef hield en we flink moesten lachen. Wat hier toch voor foto uit ging komen, het zou ons benieuwen. Meneer was klaar, gaf de telefoon terug, wees naar de brug en mompelde in zijn beste Engels nog iets over lijnen. “Oh, haha thanks!” zei ik zonder dat ik enig idee had wat hij bedoelde. Nou missie-leuke-foto-samen leek ons niet gelukt, want wie maakt er nou zo een foto? We openden mijn filmrol en er klonk een keuze “Oooooh!” uit ons beiden. Het kwartje viel. De visser keek nog even lachend achterom en liep terug naar zijn hengel. Oog voor detail had hij dus wel. Of hij maakt hier dagelijks foto’s van van die toeristen zoals wij.
Onze laatste hele dag brachten we door aan de andere kant van de rivier, wat dus eigenlijk geen Porto meer is maar Gaia genoemd moet worden. Dit zijn twee totaal verschillende steden, Porto heeft al het leuke gekleurde en ouderwetse in zich en Gaia is veel moderner en commerciëler. We waren hier al wel doorheen gefietst en tijdens een tuktuk-tour doorheen gereden, maar hadden nog een wijnproeverij tegoed. We aten er ‘s avonds echt mega lekkere pizza en maakten nog wat laatste fotootjes.
We sloten ons reisje af met een ritje met de kabelbaan, want we hadden voordat we gingen vliegen nog een ochtendje over en dit was het enige op ons lijstje dat nog afgestreept moest worden.
En mocht je dus nu nog steeds niet genoeg van mijn Porto-spam gehad hebben, ook nog bewegend beeld willen zien of gewoon heel vriendelijk zijn.. Dan is er ook nog een video te bekijken hieronder. Daarna is het klaar hoor, dan hebben jullie alles wel zo’n beetje gezien.
Nienke